به گزارش خبرنگار سینماپرس تبلیغات درسینمای ایران جایگاهی حرفه ای و تخصصی خود را نیافته است در حالی که تمام کشورهای صاحب صنعت سینما قبل از ساخت هر فیلمی طراحی های تبلیغاتی آن را آغاز میکنند. اقتصاد سینما و بازگشت سرمایه از طریق تبلیغات برای ادامه حیات سینما ضروری به نظر می رسد گویی سینمای ایران فراموش کرده که باید هزینه و سرمایه اش را از طریق انجام تبلیغات با اصول حرفه ای برگرداند و یا شاهد هم بازگشت این سرمایه به سینما مهم نیست؟!
میثم مولایی عضو هیات موسس کانون طراحان و مدیران تبلیغات سینمای ایران، در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس گفت: نگفته هم پیداست که تبلیغات خلاقانه با اصول حرفه ای و درست، برای عرضه یک فیلم سینمایی یک ضرورت و امر حیاتی است.
وی افزود: سال هاست که تبلیغات سینمایی در همه جای دنیا، تبدیل به یک صنعت شده که احتیاج به صرف هزینه و طراحی اقتصادی دارد. در این بین هرگاه تبلیغات جدی گرفته شود و ایده خوب و نیروی اجرایی متخصص در کنار هم قرار گرفته اند، نتیجه مثبت داده است.
تدوینگر سینما و تلویزیون و سازنده آنونس های سینمایی اضافه کرد: با توجه به فقر اقتصادی سینمای ایران، بودجه خاصی برای تبلیغات در نظر گرفته نمی شود و صاحبان فیلم ها معمولا زمانی به فکر سر و سامان دادن به امور تبلیغاتی فیلم های شان می افتند که کار تولید تمام شده است و بودجه ای برای این کار باقی نمانده است. به این ترتیب در زمان کمی با هزینه ناچیز و نیروهای غیر متخصص می خواهند تبلیغات فیلمشان را به سرانجام برسانند که در چنین شرایطی نتیجه کار معلوم است و در این زمان محدود و با افرادی که با دریافت کمترین میزان دستمزد حاضر به ساختن آنونس و یا انجام امور گرافیکی هستند، نه ایده خوب بوجود می آید و نه اجرای خوب.
مولایی افزود: داشتن ایده خوب و طراحی اقتصادی مناسب برای تبلیغات بسیار مهم است و پروسه رسیدن به ایده خوب و طراحی اقتصادی همزمان با پیش تولید یک فیلم سینمایی باید آغاز شود.
وی با اشاره به این امر که در ایران چیزی به عنوان مجری متخصص در امر تبلیغات خیلی کم داریم اظهار داشت: تبلیغات در دفاتر پخش به صورت سنتی به همان شیوه سی، چهل سال پیش انجام می شود و خیلی کم پیش می آید که صاحبان فیلم برای تبلیغات فیلم هایشان، گروه حرفه ای و متخصص تبلیغاتی تشکیل دهند. به نظرم مهمترین مانع هم در این زمینه، این است که تهیه کنندگان یا پخش کنندگان در بخش عرضه و نمایش فیلمشان تصمیم به صرفه جویی می گیرند. متاسفانه در این یکی دو ساله اخیر حتی فیلم های به اصطلاح فاخر هم که هزینه های تولیدشان سر به میلیاردها می زند، از این قاعده غلط مستثنا نیستند. در بهترین شکل ممکن فیلم های دولتی که دستشان برای صرف بودجه در بخش تبلیغات باز است، کمیت را با کیفیت اشتباه می گیرند. به این معنی که مثلاً دستمزد بسیار اندکی را به یکی از افراد دفاترشان که با برنامه های کامپیوتری تدوین آشنایی دارد، پرداخت می کنند تا تیزری را بسازد. بعد این تیزر را که معلوم است با چه کیفیتی ساخته شده، با روابط و یا حتی با پرداخت هزینه های گزاف، طی دفعات بسیار زیاد از شبکه های تلویزیونی پخش می کنند.
او ادامه می دهد: این در حالیست که تجربه نشان می دهد تعدد دفعات پخش یک تیزر تلویزیونی ضعیف، به ضرر فیلم ها تمام می شود و این نکته ای است که به بهانه صرفه جویی در استخدام افراد متخصص، مغفول مانده است.
مولایی یکی از راهکارهای رسیدن به تبلیغات مناسب در سینما را این گونه می داند: کمک به بازگشت سرمایه از طریق جذب بیشترین تعداد مخاطب، اصلی ترین هدفی است که تبلیغات فیلم های سینمایی دنبال می کنند. این جزئی از ذات صنعت سینماست که بازگشت سرمایه باید برای تهیه کننده مهم باشد، این در حالی است که در سال های اخیر تهیه کنندگان بخش خصوصی که اکران و پخش فیلم هایشان برای ادامه فعالیت شان اهمیت حیاتی دارد از سینما دور شده اند و این روزها سرمایه گذاران بیشتر فیلم های سینمایی اسپانسر های صنعتی و دولتی هستند که بازگشت سرمایه برایشان چندان مهم نیست. به این ترتیب است که انگیزه صاحبان فیلم، تهیه کنندگان و پخش کنندگان برای صرف نیرو، وقت و البته هزینه تبلیغات کم تر و کم تر می شود. قهر مردم با سینما، تهیه کنندگان حقیقی را که با صرف بودجه شخصی فیلم هایشان را می ساختند از سینما دور کرده است. امیدوارم حال سینما به زودی خوب شود و تهیه کنندگانی که دستشان در جیب خودشان است به سینما بازگردند تا تولید، عرضه و نمایش فیلم و به تبع آن تبلیغات سینمایی، هویت اصلی خودش را دوباره پیدا کند.
انتهای پیام/
ارسال نظر